Dag 21 / 5.10.23 / vlucht van Denver naar Düsseldorf/ weer thuis

De meest vervelende dag van de vakantie, de terugvlucht naar huis.

----------

We waren heeel vroeg wakker en waren vóór 6 uur al gedoucht, omgekleed én we hadden al alle bagage in de auto. 
Om 6.30 uur hebben we ontbeten en daarna zijn we de route naar de luchthaven gereden die ons gisteren door de dame van de receptie was geadviseerd, het ging allemaal prima. 

Met pijn in met name Eriks hart hebben we afscheid genomen van onze heerlijke auto. 
Toen we de auto ophaalden had hij 15.746 mijl op de teller, toen we hem bijna 3 weken later inleverden was dat 18.237 mijl. Dat betekent dat hebben we 2.491 mijl = 4008 km hebben gereden. 
De mensen die mij kennen wéten dat ik dit niet uit mijn hoofd heb berekend 😁.

De Hertz bus stond al klaar en die bracht ons in no-time naar de luchthaven waar we ons meteen bij Delta hebben gemeld en wederom in no-time hadden we onze koffers ingeleverd; dat ging allemaal perfect. 

We besloten meteen door security te gaan omdat we weten dat er daarna nog wel wat te eten/drinken te halen valt. 

Kijk vooral naar mijn hippe vliegtuigsokken !

Toen we bij onze gate zaten te wachten, kwam een dame rond met een soort karretje met een rad van fortuin (zullen we maar zeggen). Het was het zogenaamde "Welcome to Delta, thanks for flying with us"karretje. 

Ik heb net als velen aan het rad gedraaid en heb een Nature Valley muesli-reep gewonnen, yeahhh.
Erik vond het allemaal een beetje gênant (snap ik) maar zoals jullie weten doet hij alles voor ons verslag, hij ging na een tijdje tóch naar die vriendelijke en enthousiaste mevrouw en vroeg of hij het karretje op de foto mocht zetten voor ons verslag. Ze ging er helemaal in mee en wilde zelf ook op de foto. 

Het boarden ging ook prima; ik had onze plekken na de heenreis nog aangepast, we zaten nu ieder aan één kant van het gangpad (op de lange vlucht zitten we weer lekker naast  elkaar). 

Erik was even een paar seconden in slaap gevallen, ik heb hem gevraagd of ik deze foto mocht plaatsen en dat vond hij prima !

De eerste vlucht ging voorspoedig en we zijn zelfs vroeger dan gepland geland. 

Moet je op de heenvlucht nog én door Immigrations én moet je je koffers ophalen en weer inleveren...........dat hoeft op de terugvlucht allemaal niet, heerlijk !

Nadat we waren geland hebben we meteen het luchthaventreintje genomen naar onze terminal en toen kwamen bij de plek waar we 3 weken geleden ook begonnen.............Panda Express !!!

We hebben lekker een Plate (noodles met Orange Chicken (duhh) en Chicken Kung Pao) gedeeld. Dit omdat we natuurlijk straks weer een 3 sterren diner aangeboden krijgen. Maar.........het was weer heerlijk ! 

Bij de gate aangekomen bleek dat onze vlucht met 20 minuten was vertraagd.
Ik heb de tijd genomen om alvast een stukje van ons verslag te typen......ja, alles voor de kijkcijfers (of moet ik nu zeggen: leescijfers, ha ha) 

Gelukkig bleef de vertraging hierbij en na het boarden, het deponeren van onze bagage in de overhead bins en het installeren op onze gereserveerde plekken begon het voorlaatste deel van onze reis. 

Wat zal ik zeggen over deze vlucht? Hij was lang, héél lang, veel te lang,  terwijl het "maar" iets meer 8 uur was. 

Het eten was beduidend minder dan de heenreis wat natuurlijk geen probleem was omdat we zo lekker bij onze grote vriend Panda hadden gegeten. Het kan ook aan ons gevoel hebben gelegen. Op de heenreis is alles nog "geweldig. 
De dames en heren van Delta kwamen regelmatig langs met drank of snacks, de wijn was best goed te doen maar het was gewoon héél erg lang. 
We konden niet slapen, hadden onrustige benen......

Maar goed, je kunt niet alles hebben. De vlucht ging voorspoedig, af en toe ging het lampje aan dat de riemen weer aangesnoerd moesten worden vanwege turbulentie maar dat stelde gelukkig heel weinig voor. 

En weer heb ik tijdens deze vlucht gedacht: ik ga nooit meer zo ver vliegen maar ja..........

We waren heel blij toen we in Düsseldorf waren geland. Onze koffers verschenen gelukkig netjes op de band en Guido van Alfatax stond ons zoals altijd bij de uitgang op te wachten.
De taxirit naar Maastricht ging prima en bij thuiskomst stond een mooi herfststukje (van mijn zus) op de tafel en lagen er lekkere dingen om de eerste "honger"  te stillen (van mijn zus en onze dochter). 

Onze dochter Lara en mijn zus Marjo kwamen al snel op de koffie, gezellig. 
De koffers werden uitgepakt, de eerste was werd gedraaid en verder liepen we een beetje zombie-achtig rond. 

Gelukkig kwam Lara met haar gezin aan het einde van de middag eten (neeee, ik heb uiteraard niet gekookt, we hebben frites gehaald!). 

Gelukkig maar want anders waren we al veel vroeger in slaap gevallen. 
Uiteindelijk hebben we het, dankzij een opgenomen aflevering van Expeditie Robinson, tot 20.45 uur gered, daarna was het klaar en vielen de ogen dicht. 

Erik had de wekker gezet en om 8 uur waren we wakker. 

We hebben zoals jullie hebben kunnen lezen, een geweldige vakantie gehad.

De omgeving is adembenemend, het weer was perfect, de hotels waren prima en het gezelschap was top 😊.

Na al die jaren afwezigheid hebben we weer net zo genoten als anders, misschien nog wel een beetje meer. 

Volgend jaar gaan we (hopelijk) naar Yellowstone.
De laatste keer dat we er waren was in 2017 dus het wordt weer tijd.
Dan maken we zéker geen dagelijks verslag (tijdgebrek) maar we zullen wel regelmatig op onze Facebook pagina updates en foto's plaatsen, so stay tuned !

Nogmaals dank dat jullie virtueel zijn meegereisd en zo massaal hebben gereageerd, super ! 

It's been a pleasure !